با سلامی دوباره به شما عزیزان. در قسمت اول گفتیم که مسیح
عیسی در باره انبیاء کذبه سخن میگوید و به
ما هشدار میدهد که آنها را از میوهایشان بشناسید. در انجیل متی میگوید:
" «امّا از انبياي كَذَبه احتراز كنيد، كه به لباس
ميشها نزد شما مي آيند ولي در باطن، گرگان درنده مي باشند. ايشان را از ميوه
هاي ايشان خواهيد شناخت. آيا انگور را از خار و انجير را از خس مي چينند؟
همچنين هر درخت نيكو، ميوه نيكو مي آورد و درخت بد، ميوه بد مي آورد. نمي تواند
درخت خوب ميوه بد آورد، و نه درخت بد ميوه نيكو آورد. هر درختي كه ميوه نيكو
نياورد، بريده و در آتش افكنده شود. لهذا از ميوه هاي ايشان، ايشان را خواهيد
شناخت." انجیل متی باب 7 آیات 15 تا 20
همینطور
در مورد مسیح های دروغین در انجیل متی باب 24 آیه 24 و رسولان دروغین
دوم قرنتیان باب 11 آیه 13 و باز در مورد برادران دروغین رساله غلاطیان باب 2 آیه 4 و دوم قرنتیان
باب 11 آیه 20 و معلمان
کذبه رساله دوم پطرس باب 2 آیه 1 و عمله مکار 13رساله دوم قرنتیان باب 11 آیه 13 . راهی
برای شناسایی مخالفین مسیح و میوه هایشان است و میوه خوب یا ثمره نیکو تنها
"توسط عیسی
مسیح" به
بار می آید. هر نوع درخت دیگر، هرچند درباره خدا یا حتی مسیح هم سخن بگویند، باز
تنها میوه کاذب به بار خواهند آورد.
ما
ایمانداران باید با تمامی دل در پی خدا باشیم. با اشتیاق در پی او باشیم تا در
رابط خود با خداوند زنده رشد کنیم و به چیزهایی که او برایمان تدارک دیده است
مشغول شویم، تا ثمره روح فراهم شود،چون درختی که از آن نام برده شده همان روح ، طبیعت تازه یا مسیح است که در
درون ما می باشد. پس ما باید در مسیح بمانید، زیرا هرکه در مسیح بمایند و مسیح در او، تنها یک
چیز به بار می آورد و آن ثمر بسیار است.
شما عزیزان اگر به باغبانی و کشاورزی آشنایی داشته باشید
میدانید که "در باغبانی و
هرس کردن" به
عمل حذف قسمت های بیمار، بی حاصل و یا قسمت های اضافی از گیاه گفته می شود. هرس
کردن با هدف حالت دادن به گیاه و هدایت رشد آن یا افزایش محصول و کیفیت گل ها یا
میوه ها می باشد. هرس کردن درست به همان اندازه که هنر هستش یک مهارت نیز به حساب
می آید. چونکه اگر گیاه بطور صحیح هرس نشود می تواند دچار بیماری و یا موجب عدم رشد
آن بشود.
پس تمام
گیاهان باید هرس بشوند و نیازمند داشتن یک باغبان برای هرس و هدایت رشد به شکل
مطلوب هستند. باغبان برای سلامت گیاه قسمت های بیمار را از گیاه جدا میکند و آن را
پاکسازی می کند تا میوه بیشتری بدهد. همین امر باری ما که شاخه های تاک عیسی مسیح
خداوند هستیم نیز صادق هستش. ما نیز نیازمند هرس هستیم و به یک باغبان برای هرس نیاز داریم.
" من تاك حقيقي هستم و پدر من باغبان است.
هر شاخه‌اي در من كه ميوه نياورد، آن را دور مي‌سازد و هر چه ميوه آرد آن را
پاك مي‌كند تا بيشتر ميوه آورد." انجیل یوحنا
باب 15 آیات 1 و 2
پس با در
نظر گرفتن آیه فوق پدر مسئولیت هرس کردن را برعهده دارد. باز به یاد داشته باشید
که هرس نمودن ضروری است و باید انجام شود. بدون آن رشد ما امکان پذیر نیست و خوشبختانه کسی
را داریم که مسئولیت این کار را بر عهده دارد. او به عنوان باغبانی نیکو و با دقت مراقب است و
وارد عمل میشود، تا رشد مان را جهت می دهد، موانع را بر طرف سازد و پاکمان می کند تا میوه بیشتری بیاوریم. با
ماندن در مسیح میوه می آوریم و این کار پدر است که با هرس نمودن ما سبب شود که
بیشتر و تا حداکثر ظرفیت میوه بیاوریم. کار ما این است که در تاک بمانیم و کار پدر
این است که با انجام هرس در زمان و مکان لازم بهره وری ما را افزایش دهد.
من اینطور
فکر می کنم که رساله عبرانیان
باب 12 آیه 11 همین
چیزها را با بیانی دیگر مطرح می کند. خواهش میکنم به این آیه توجه کنید:
" لكن هر تأديب در حال، نه از خوشيها بلكه از دردها
مي نمايد، اما در آخر ميوه عدالتِ سلامتي را براي آناني كه از آن رياضت
يافته اند بار مي آورد." رساله عبرانیان باب 12 آیه 11
نویسنده رساله
عبرانیان در این آیه از تأدیب سخن می گوید و طبق همین آیه هیچ تأدیبی در حال حاضر
خوشایند به نظر نمی رسد بلکه حتی دردناک هم هست. به نظر من همین موضوع در هرس شدن
نیز اتفاق می افتد. باغبان هنگام هرس باید قسمت هایی از گیاه را قطع کند، باید بخش
های بیمار را بچیند. قسمت هایی که از گیاه حیات می گیرند اما فایده ای نمی رسانند.
هرس یعنی چیزی باید بریده شود. چیزی که قبلاً طبیعی بود اکنون دیگر طبیعی
نیست.باغبان دخالت میکند و آن را قطع میکند. تأدیب نیز یک چنین چیزی است.
ما
فرزندانمان را تأدیب می کنیم و گیاهانمان را هرس می کنیم. هر دو کار با یک هدف
انجام می شوند: تا فرزندان بهتر شوند؛ و تا گیاهان پرثمر تر شوند. شاید لحظه ای که
خدا فرزندانش را تأدیب می کند دردناک باشد. اما برای کسانی که از آن درس بگیرند
تنها یک نتیجه به بار خواهد آمد و آن چیزی جز میوه نیست. همانطور که عبرانیان می گوید میوه عدالت سلامتی. در نهایت خدا باید این کار
را انجام دهد. زیرا پدری که فرزندانش را دوست دارد چنین می کند. او نیز ما را
بسیار دوست می دارد و برایش عزیز هستیم. پس نتیجه میگیریم که همانطور که گیاهان
برای هرس شدن باغبانی دارند تا آنها را هرس کند و میوه بیشتری بیاورند، ما نیز پدر
عزیز آسمانی مان را داریم که مسئولیت هرس نمودن را بر عهده دارد تا ما با ماندن در
مسیح حتی بیش از این ثمر بیاوریم.
همانطور
که در ابتدا گفتیم میوه آوردن بسیار خدا را نیز بسیار جلال می دهد. برای میوه
آوردن بسیار باید (همانطور که این را نیز در آیات خواندیم) در تاک یعنی در خداوند عیسی مسیح بمانیم. باید با انجام
کارهایی که پدر را خشنود می سازد مشتاقانه در پی خشنودی او باشیم. اگر تلاش و هدف
زندگی مان بر این باشد، ثمر بسیار به بار خواهیم آورد. اما همانطور که مشخص است،
برای این کار باید خدا و کارهای وی را در اولویت اول زندگی مان قرار دهیم. یا به
بیان دیگر اگر چیزی ثمر دادن مان را به خطر می اندازد، یعنی این خطر وجود دارد که از تاک یعنی مسیح دور شویم و به چیزهای دیگر
بپردازیم. همانطور که مسیح درانجیل متی میفرماید:
" هيچ كس دو آقا را خدمت نمي تواند كرد،
زيرا يا از يكي نفرت دارد و با ديگري محبّت، و يا به يكي مي چسبد و ديگر را حقير
مي شمارد. محال است كه خدا و ممّونا را خدمت كنيد. « بنابراين به شما مي گويم، از
بهر جان خود انديشه مكنيد كه چه خوريد يا چه آشاميد و نه براي بدن خود كه چه
بپوشيد. آيا جان، از خوراك و بدن از پوشاك بهتر نيست؟ مرغان هوا را نظر كنيد كه نه
مي كارند و نه مي دروند و نه در انبارها ذخيره مي كنند و پدر آسماني شما آنها را
مي پروراند. آيا شما از آنها بمراتب بهتر نيستيد؟ و كيست از شما كه به تفكّر
بتواند ذراعي بر قامت خود افزايد؟ و براي لباس چرا مي انديشيد؟ در سوسنهاي چمن
تأمل كنيد، چگونه نمو مي كنند! نه محنت مي كشند و نه مي ريسند! ليكن به شما مي
گويم سليمان هم با همه جلال خود چون يكي از آنها آراسته نشد. پس اگر خدا علف صحرا
را كه امروز هست و فردا در تنور افكنده مي شود چنين بپوشاند، اي كم ايمانان آيا نه
شما را از طريق اوّلي؟ پس انديشه مكنيد و مگوييد چه بخوريم يا چه بنوشيم يا چه
بپوشيم. زيرا كه در طلب جميع اين چيزها امّت ها مي باشند. امّا پدر آسماني شما مي
داند كه بدين همه چيز احتياج داريد. ليكن اوّل ملكوت خدا و عدالت او را بطلبيد كه
اين همه براي شما مزيد خواهد شد. پس در انديشه فردا مباشيد زيرا فردا انديشه
خود را خواهد كرد. بدي امروز براي امروز كافي است. " انجیل متی باب
6 آیات 24 تا 34
اما باید
همیشه این را در نظر بگیریم که امت ها و بی ایمانان به این می اندیشند که چه
بخورند، چه بنوشند و چه بپوشند. اما ما نباید چنین باشیم. باید اولویت اول و
مهمترین چیز برای ما ملکوت خدا و عدالت او باشد.
امروز
بیشتر از هر زمان دیگر چیزهایی در زندگی هایمان هستند که برای بدست آوردن توجه و
زمان ما با هم رقابت می کنند. امروز بیشتر از هر زمان دیگر، گزینه های بسیاری به
ما پیشنهاد می شود. هیچ زمانی در تاریخ نبوده که یک شخص به این اندازه گزینه در
پیش رو داشته باشد. شخص می تواند تلویزیون را روشن کند و از میان صد ها کانال که
در ماهواره ها است انتخاب کند. می تواند به اینترنت برود و زمان
خود را صرف انتخاب میان هزاران وب سایت نماید. هیچ عصری در تاریخ نبوده که شخص به
این اندازه آزادی انتخاب داشته باشد. اما به همان اندازه که این انتخاب وسیع ممکن
است خوب باشد، تمام این کار ها بر سر وقت ما با یکدیگر جدال می کنند. برای یافتن
جایگاهی در فهرست اولویت های ما می جنگند و مکانی در درون ما می خواهند. من تماشای
فیلم را دوست دارم، اما اگر تعداد زیادی فیلم را تماشا کنم وقتم به هدر می رود، و
آنوقت است که پشیمان می شوم. زیرا وقتی به خود می آیم می بینم که زمان کافی با خدا
و برای انجام کارهایی که از من خواسته صرف نکرده ام. همچنین دوست دارم که به
اینترنت بروم و از این سایت به آن سایت سر بزنم و چیزهایی که دوست دارم را بررسی
کنم. اما مسئله اینجاست که اگر زمان زیادی به اینترنت بدهم، تقریباً دیگر زمانی با
خدا نخواهم بود. عزیزان باید مراقب این
چیزها باشم. زیرا کار اصلی و تنها کار ارزشمند من تنها و تنها خدمت به خداست.
اکنون در این عصر تعدد انتخاب باید بیشتر از هروقت دیگر به یاد داشته باشیم که اولویت اصلی و هدف زندگی مان
چیست؟ آن چیزی
نیست به جز آوردن میوه بسیاربرای جلال پدر. جز این نیست که خدا را بشناسیم و با
تاک که مسیح است مشارکت داشته باشیم و توسط او برای جلال پدر ثمر بیاوریم. این
موضوع امروز هم تغییری نکرده و مانند 2000 سال پیش بر جای خود باقی است.
قبل از آنکه
ایم مقاله را بپایان ببرم، باید بگویم موضوع دیگرکه در این رابطه است در مورد مثل برزگر میباشد: عیسی
در مثل برزگر در مورد دسته سوم میفرماید:
" «گوش گيريد! اينك برزگري بجهت تخم پاشي بيرون
رفت. و چون تخم مي پاشيد، ... قدري در ميان خارها ريخته شد و خارها نمّو كرده، آن
را خفه نمود كه ثمري نياورد."
انجیل مرقس باب 4 آیات 3 و 4 و همچنین آیه 7
و توضیح آن این است که:
" برزگر كلام را مي كارد. ... و كاشته شده در خارها
آناني مي باشند كه چون كلام را شنوند، انديشه هاي دنيوي و غرور دولت و هوس
چيزهاي ديگر داخل شده، كلام را خفه مي كند و بي ثمر مي گردد." انجیل مرقس
باب 4 آیه 14 و آیات 18 و 19
در این
دسته کلام کاشته شد اما مانند گیاهی بی حاصل، ثمری نیاورد. میدانید چرا؟
زیرا چیزها دیگری وارد شده و جایگاه برتر را از
آن خود کردند. این چیزهای دیگر چه هستند. اندیشه های
دنیوی، غرور و چیزی
که در کل به آن هوس چیزهای دیگر گفته می شود. اینها تنها چیزهایی
برای از پرت کردن حواس ما و دزدیدن ثمر ماست. در این مورد در مثال مسیح هم دیدیم
که ثمر به کلی ربوده شد. در پایان روز همگی ما باید تصمیم بگیریم که در زندگی از پی چه کسی خواهیم
رفت؟ می خواهیم با زندگی هایمان چه کنیم؟ آیا می خواهیم زندگی مان را در بی ثمری یعنی همان چیزی که دنیا می خواهد سپری
کنیم؟ و یا می خواهیم زندگی هایمان ثمر بدهد و برای جلال خدا میوه بسیار بیاورد؟
برادر و
خواهر گرامی، من به شخصه گزینه دوم را انتخاب میکنم شما چطور؟
برادر شما
کشیش یوحنا مارو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر