آزمایش کنید، آیا در ایمان هستید؟ قسمت اول

تعالیم غلط بعضی گروه ها مسیحی مرا واداشت تا در مورد "تضمین دائمی ایمان و نجات" این مقاله را به رشته تحریر در آورم.   اگر به رساله  اول تیموتائوس باب اول آیه 18 نگاه کنیم. متوجه راهنمایی های پولس رسول به اسقف جوان تیموتاوس میشویم. در آیات 18 تا 20 در باب اول چنین آمده است:

 

" اي فرزند تيموتاؤس، اين وصيّت را به تو مي سپارم برحسب نبوتهايي كه سابقاً بر تو شد تا در آنها جنگ نيكو كني، و ايمان و ضمير صالح را نگاه داري كه بعضي اين را از خود دور انداخته، مر ايمان را شكسته كشتي شدند. كه از آن جمله هيميناؤس و اسكندر مي باشند كه ايشان را به شيطان سپردم تا تأديب شده، ديگر كفر نگويند."

 

با خواندن این آیات متوجه میشویم که ایمان برخی، از جمله هیمیناؤس و اسکندر به مسیح شکسته شد. این افراد در حقیقت بی ایمان نبودند. شکسته شدن کشتی ایمان این مفهوم را می رساند که این افراد زمانی در ایمان بوده اند. همانطور که پولس رسول دوباره و این بار به هیمیناؤس و فلیطس در باب دوم آیه 17 میگوید:

 

" و كلام ايشان، چون اَكله مي خورد و از آنجله هيميناؤس و فِليطُس مي باشند كه ايشان از حقّ برگشته، مي گويند كه قيامت الآن شده است و بعضي را از ايمان منحرف مي سازند."

 

زمانی که پولس میگوید: که ایشان از حق برگشته اند، یعنی در واقع آنها زمانی

در حق {در ایمان}بودند و الحال دیگر در حق نیستند و از آن بازگشتند. و متاسفانه اینچنین  برای هیمیناؤس، اسکندر و فلیطس در زمان کلیسای اولیه اتفاق افتاد: ایشان از حق برگشتند؛ و ایمان ایشان  شکسته  شد.  متأسفانه تنها این افراد نام برده گرفتار این وضعیت نشدند، بلکه برای هر کسی شاید این وضع اتفاق بیفتد. اما یک سوال در این رابط برای ما پیش میاید. آیا حفظ ایمان برای هر یک از ما که به مسیح ایمان آوردیم، تضمین شده است؟

 

شاید دوستان زیادی به این پرسش پاسخی مثبت بدهند.و بگویند،حفظ ایمان تضمین شده است و از دست دادن آن غیر ممکن است.
 اما با بررسی بسیاری از آیات کتاب مقدس متوجه چیز دیگری میشویم. چرا که اگر چنین بود، نمونه هایی را که لااقل در آیات  فوق ذکر شد، در کلام خدا  پیدا نمیکردیم و هرگز کلام خدا از افرادی که ایمانشان شکسته شده، سخن نمی گفت. من ایمان دارم که زندگی و ایمان مسیحی چیزی نیست که با اعتراف به رومیان باب 10 آیه 9  پایان یابد. (زيرا اگر به زبان خود عيسي خداوند را اعتراف كني و در دل خود ايمان آوري كه خدا او را از مردگان برخيزانيد، نجات خواهي يافت.)  غیر ممکن است پایان یابد. در عوض آنچه که کلام خدا به ما میآموزد، زندگی و ایمان مسیحی به طول می انجامد و مسیری است که باید در طول مدت زندگی مان بپیماییم. قطعاً ایمان و زندگی مسیحی با اعتراف به رومیان باب 10  آیه 9 آغاز می شود اما در همانجا پایان نمی یابد.

 

پولس در پایان زندگی خود به تیموتائوس،  خلاصه ای از زندگی خود را اینچنین  بیان میکند:

 

" زيرا كه من الآن ريخته مي شوم و وقت رحلت من رسيده است. به جنگ نيكو جنگ كرده ام و دوره خود را به كمال رسانيده، ايمان را محفوظ داشته ام. بعد از اين تاج عدالت براي من حاضر شده است كه خداوندِ داورِ عادل در آن روز به من خواهد داد؛ و نه به من فقط بلكه نيز به همه كساني كه ظهور او را دوست مي دارند. سعي كن كه به زودي نزد من آيي،"  رساله تیموتاوس باب 4 آیات 6 تا 9

 

پس اگر ایمان چیزی که برای همیشه پایان می یافت، پولس در رساله خود به تیموتاوس نمی گفت: "ایمان را محفوظ داشته ام".  پس باید بدانیم که ایمان در واقع  چیزی است که باید حفظ شود. چنانکه پولس ایمانش را حفظ کرد در حالی که هیمیناؤس و اسکندر  ایمانشان را شکستند.

همچنین توجه کنید که پولس در  خلاصه از زندگیش نمیگوید که: "من کلیساهای زیادی بنا کردم، یا رساله های زیادی نوشتم، و یا در شهرهای زیادی موعظه کردم، و ...... ولی در رساله که خود نویسنده آن بوده به ساده گی میگوید: به جنگ نيكو جنگ كرده ام و دوره خود را به كمال رسانيده، ايمان را محفوظ داشته ام.

پس یک ایماندار به مسیح عیسی  از روزی که به خداوند ایمان  بیاورد، ایمان او  تازه آغاز می شود، نه اینکه ایمان او خاتمه مییابد. پولس تنها در آخر زندگی زمینی خود  و پس از اینکه گفت "زيرا كه من الآن ريخته مي شوم" در رابط با ایمان، خط نهایی را  برای ایمان خود ترسیم کرد.  عزیزان اگر توجه کنیم، میبینیم، که پولس از فعل گذشته " کرده ام " و " داشته ام "  در مسابقه و جنگ نیکو استفاده میکند. وی تنها در آن زمان، پیش از پایان  زندگی زمینی خط نهایی را ترسیم می کند تا گزارش نهایی زندگی اش را به تیموتاوس و به تمام ایمانداران بدهد.         

متاسفانه در بعضی جماعتها مسیحی  برعکس صحبتهای پولس رسول،  تعلیم میدهند  که مسابقه در همان روزی که ایمان آوردند برای ایمانداران تمام شده و دیگر ایمانداران ایمانشان هیچوقت در خطر نخواهد بود. و این نوع تعلیم بسیار خطرناک بوده و کلام خدای که از زبان پولس رسول جاری شده با آن موافق نخواهد بود.

عزیزان توجه کنید،  که  هرگز پولس رسول نمیگوید " هم اکنون به اینها دست یافته ام یا کامل شده ام، بلکه در رساله فیلیپیان باب 3 آیات 12 تا 14 و همچنین آیه 17 میفرماید: "بلکه خود را به پیش میرانم تا چیزی را به دست آورم که مسیح عیسی برای آن مرا به دست آورد. بلکه برادران گمان نمیکنم که هنوز آن را را بدست آورده باشم.اما یک چیز { یک کار} میکنم و آن اینکه آنچه در عقب است به فراموشی میسپارم و به سوی آنچه در پیش است خود را به جلو کشانده، برای رسیدن به خط پایان میکوشم، تا جایزه ای را بدست آورم که خدا برای آن مرا در مسیح عیسی به بالا فرا خوانده است... نمیگفت: ... اي برادران، با هم  بمن اقتدا نمائید."

 

پس اگر ما فکر کنیم که  با ایمان در همان روز اول جایزه را بدست آوردیم، این یک خطای بزرگ  محسوب میشود،  چرا که پولس ما را از آن برحذار میدارد.  متاسفانه برخی از ایمانداران اینگونه فکر می کنند. یعنی اینطور تعلیم گرفتند که "چون به مسیح ایمان آوردند و نجات یافتند، پس دیگر  هرطور که می خواهند میتوانند زندگی کنند، و  دیگر جایزه را دریافت کرده اند"

پس اگر پولس که فرستاده مسیح،  اینگونه در مورد ایمان داشتن فکر نمیکرد، چگونه ما باید اینگونه تفکر کنیم؟

 در حقیقت زندگی مسیحائی  پولس رسول چنین نبود، که  ایمان بیاورد و نجات را دریابد و سپس به مسیر خود مانند گذشته قبل از ایمان ادامه دهد." بلکه زندگی وی طبق گفته هایش پویا بود. یک جنگ، یک مسابقه  که باید در آن می دوید. همانطور که باز او در عبرانیان باب 12 آیات اول و دوم میگوید: 

 

" با استقامت در مسابقه‌اي که براي ما مقرر شده است، بدويم. و چشمان خود را بر قهرمان و مظهر کامل ايمان يعني عيسي بدوزيم که به‌‌خاطر آن خوشي که پيش‌‌رو داشت، صليب را تحمل کرد و ننگ آن را ناچيز شمرد و اکنون بر جانب راست تخت خدا نشسته است."

 

در حقیقت ای برادر و خواهر ایماندار،  زندگی یک مسیحی واقعی یک مسابقه و یک مسیری است که باید با چشم دوختن بر عیسی مسیح در آن بدویم. ایمان چیزی است که باید آن را حفظ کنیم.

همچنین پولس رسول  در رساله دوم قرنتیان باب 13 آیه 5  میفرماید: "خود را بیازمایید که در ایمان هستید یا نه" آیا در ایمان هستیم و یا بر "اساس دیدگاه تحریف شده تعالیم غلط"  زندگی می کنیم که گناهانمان را توجیه می کنیم ... اگر چنین است بدانید که  خود را گول میزنیم، که چون  زیر "فیض" هستیم. دیگر همه چیز تمام شده محسوب میشود.

 ای برادر و خواهر گرامی، بیایید خود را بیازماییم! همانطور که باز پولس در رساله اول قرنتیان باب 9 ایات 24 تا 27 میگوید:

 

" آيا نمي‌دانيد که در ميدان مسابقه، همه مي‌دوند، امّا تنها يک نفر جايزه را مي‌برد؟ پس شما چنان بدويد که ببريد. هر‌که در مسابقات شرکت مي‌جويد، در هر‌چيز، تن به انضباطي سخت مي‌دهد. آنان چنين مي‌کنند تا تاجي فاني به‌‌دست آورند؛ ولي ما چنين مي‌کنيم تا تاجي غيرفاني به‌‌دست آوريم. پس من اين‌‌گونه مي‌دوم، نه چون کسي که بي‌هدف است؛ و مشت مي‌زنم، نه چون کسي که هوا را بزند؛ بلکه تن خود را سختي مي‌دهم و در بندگي خويش نگاهش مي‌دارم، مبادا پس از موعظه به ديگران، خودْ مردود گردم."

 

عزیزانی که به مسیح عیسی ایمان آوردند، با مثل برزگر آشنا هستند، عیسی در این مثل درباره 4 نوع انسان و تأثیر تخم کلام خدا بر روی آن  سخن گفته است. این مثل در انجیل لوقا باب 8 آیات 11 تا 15 نوشته شده است. 

 

" امّا مثل اين است كه تخم كلام خدا است. و آناني كه در كناره راه هستند كساني مي باشند كه چون مي شنوند، فوراً ابليس آمده كلام را از دلهاي ايشان مي ربايد، مبادا ايمان آورده نجات يابند. و آناني كه بر سنگلاخ هستند كساني مي باشند كه چون كلام را مي شنوند آن را به شادي مي پذيرند و اينها ريشه ندارند پس تا مدّتي ايمان مي دارند و در وقتِ آزمايش، مرتدّ مي شوند. امّا آنچه در خارها افتاد اشخاصي مي باشند كه چون شنوند مي روند و انديشه هاي روزگار و دولت و لذّات آن ايشان را خفه مي كند و هيچ ميوه به كمال نمي رسانند. امّا آنچه در زمين نيكو واقع گشت كساني مي باشند كه كلام را به دل راست و نيكو شنيده، آن را نگاه مي دارند و با صبر، ثمر مي آورند."

 

در این مثل به چهار دسته آدمها برمیخوریم. اگر به " دسته دوم و دسته سوم" این مثل نگاه کنیم متوجه میشویم که آنها  کلام خدا را رد نکردند. دست کم از مثل چنین بر میآید که فوراً این کار را نکردند. اما با اینکه تخم جوانه زد ولی میوه نیاورد. کلام خدا به صراحت راجع به گروه دوم می گوید: "تا مدتی ایمان می دارند". گرچه کلام خدا در هر سه دسته جوانه می زد، اما تنها در آخرین گروه است که قادر به میوه دادن خواهد بود. دو گروه دیگر هم با اینکه ایمان داشتند، اما ایمانشان به طریقی از میان رفت. به بیان دیگر: به صرف اینکه شخص اقرار به ایمان به عیسی مسیح کند، خود به خود جز دسته چهارم محسوب نمی شود. اینکه ما در چه دسته ای قرار می گیریم بستگی  به این دارد، که پس از ایمانمان چه اتفاقی خواهد افتاد؟. روزی که اقرار به ایمان کردیم، روزی بود که تخم کلام در ما جوانه زد. اما از همان ابتدا نمی توان گفت که این جوانه چطور رشد خواهد کرد. تنها آخرین بیان از ایمانمان بیان صحیح خواهد بود. برای همین کلام خدا از دهان مسیح عیسی میفرماید: هر که تا به آخر صبر کن نجات خواهد یافت. تنها در پایان کار است که شخص می تواند مانند پولس از زمان ماضی (گذشته) استفاده کند و از زندگی ایمانی خود بگوید.

در آیات فوق از انجیل لوقا باب 8 به برخی از دام هایی که ایمانمان را مورد آزمون قرار می دهند و هیچ کس نباید تسلیم شان شود، اشاره شده است که در مقاله بعدی به آن اشاره و مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

 

این مقاله ادامه دارد..... پایان قسمت اول

 

برادر شما کشیش یوحنا