۱۳۹۰ آبان ۳۰, دوشنبه

سوالاتی پیرامون گناه موروثی

خداوند رحمان ومهربان و بخشنده  است شاید تا به حال همه ما از دوران کودکی تا به امروز این صفات را در مورد خدا شنیده باشیم.
سرمشق افکار انسانی است که بشر در مورد خداوند در تفکرات خود جا داده است  و همیشه انتظار بخشش و رحمت خدا را داراست. از اینرو اگر سوالی در مورد بخشش خدا در فکر انسان خطور کند  زیاد دور از ذهن نیست.
 در همین رابطه گاهی میبینم که در سایتهای اسلامی پیرامون گناه آدم، دوستان مسلمان سوالاتی از مسیحیان میکنند که چرا خدا در مسیحیت گناه آدم و حوا را در همان ابتدا نبخشید؟  
این دیده  در مورد خداوند  کاملا درست است  و کسی نمیتواند آن را انکار کند مهربانی و  عدالت از صفات خدا حی میباشد.  اما همین خدا بابت صفت عادلش نمیتواند بدون مقدمه گناهی را ببخشد.
 فکر کنم همه ما انسانها به نظم و دیسیپلین برای برقرای یک زندگی خوب هم عقیده باشیم و این نظم و ترتیب را برای یک زندگی بهتر قبول داریم  نبود نظم و دیسیپلین میتواند زندگی انسان را به نابودی سوق دهد. خداوند به عنوان یک آفریدگار دوست داشت بشری را که ساخته بود نظم و دیسیپلین اطاعت را در موردش محترم بشمارد و به او احترام  و از او اطاعت کند .
 در کتاب اشعیاء نبی باب 55 آیه 11  خداوند میگوید:  کلام من که از دهانم صادر میشود بی ثمر نزد من باز نخواهد گشت بلکه آنچه را که گفتم انجام خواهم داد.
ما انسانها از جزئیات آفرینش جهان آنچنان خبری نداریم و نمیدانیم که خداوند چطور دنیا را خلق کرد  فقط این را میدانیم که تمام عناصر دست به دست هم داده شد و دنیا خلق شد چون خداوند گفت این اتفاق باید بشود و شد ولی ما انسانها نمیتوانیم همانند خدا باشیم و هر آنچه را که بخواهیم انجام بگیرد اما خدا قادر مطلق و قادر بر همه چیز است.
 خدا در ابتدا آفرینش آدم و حوا به صراحت گفت اگر از آن میوه بخورید خواهید مرد و نه فقط از لحاظ روحانی میمیرید  بلکه مرگ جسمانی هم به سراغ شما خواهد آمد و بعد از نااطاعتی این اتفاق افتاد و آنها مردند. خداوند زمانی که به آنها هشدار داد بر اثر نااطاعتی خواهید مرد با آنها شوخی نکرد و یا بخواهد آنها را فقط بترساند بلکه خدا در سخن گفتن صراحت داشت گفت و شد  چنانکه در خلقت دنیا خدا گفت و انجام شد.
 آدم و حوا در مرحله اول مرگ روحانی را تجربه کردند و بعد از آن هم در مرگ جسمانی وفات یافتند در ابتدا زندگی بشر اینطور نبود و از بی اطاعتی و مرگ خبری نبود  ولی متاسفانه بعد از گناه همه چیز برایشان تغییر کرد.
 اگر خداوند میخواست در همان ابتدا گناه آدم و حوا را ببخشد عدالت خدا زیر سوال میرفت   گناهکار و بیگناه یکی محسوب می شد ونااطاعتی و اطاعت کردن یکی به حساب میآمد پس در نتیجه برای اینکه این عدالت زیر سوال نرود این بخشش غیره ممکن بود.  از این لحاظ غیره ممکن بود چونکه آدم و حوا در ابتدا انسانهای کامل و مبرا از گناه بودند و حق گناه کردن و اشتباه را نداشتند چرا که آنها کامل و بی نقص آفریده شده بودند. بخشش برای آنها غیره ممکن بود چونکه برای خداوند  بدی و نیکی تفاوت دارد  کلام خدا میگوید خدواند عادل است به این معنا که او همه چیز را در نظر میگیرد ناحوم نبی در کتاب خودش در باب اول آیه 3 میفرماید:
خداوند گناه را هرگز بیسزا نمیگذارد

سوال دیگری که دوستان غیر مسیحی و یا حتی ایمانداران مطرح میکنند سوالی در مورد درخت معرفت نیک وبد است که
 چرا خدا این درخت را آفرید و در وسط باغ عدن قرار داد تا آدم و حوا گرفتار آن شوند؟
در اصل زندگی  باغ عدن ( بهشت) آدم و حوا هیچ نیازی به میوه آن درخت معرفت نیک و بد نداشتند چرا که خدا همه مایحتاج آنها را در باغ فراهم کرده بود  اما مسئله مهم  در زندگی بهشتی  آنها این بود تصمیم جدی برای پیروی و اطاعت از خداوند بگیرند و این مسئله اطاعت برای خداوند مهم بود خداوند طوری ما را خلق کرد تا خودمان آزادانه در مورد زندگیمان تصمیم بگیریم در حقیقت خداوند با دمیدن  روح خودش اختیار تصمیم گیری را هم به انسان داد برای همین  خداوند راه انتخاب را در اختیار آنها قرار داد تا درست تصمیم بگیرند که چطور از خدا اطاعت کنند کتاب مقدس میگوید خداوند درخت را در وسط باغ گذاشت  تا از نگاه ها پنهان نباشد و دیده شود همانطوری که در باب 3 کتاب پیدایش پیداست این درخت نه تنها وسط باغ بود زشت و بد منظر هم نبود بلکه  خوشنام و خوش منظر بود وسط باغ  قرار گرفته بود تا آدم و حوا درخت را مشاهده کنند تا خود اطاعت کردن و یا اطاعت نکردن را  انتخاب کنند.  متاسفانه آنها اطاعت نکردند را اختیار کردند و در این میان درخت و یا کارنده آن درخت مقصر نبود بلکه مقصر آدم و حوا بودند که بی اطاعتی را برای خود اختیار کردند و گناهکار محسوب شدند.
 سوال سومی که در ذهن خطور میکند این است:   گناه آدم و حوا چه رابطه ای با نسل آنها دارد؟
از یک  دید در حقیقت باید گفت ما بخاطر گناه آدم و حوا محاکم نمیشویم بلکه  بخاطر گناهان خودمان محکوم میشویم بعد از سقوط آدم و حوا از مقام اولی نزد خدا ما انسانها خود به خود بسوی گناه کشیده شدیم  ما انسانها همگی از نسل آدم و حوا هستیم آن روح طبیعی و پاکی که خدا به آدم داد متاسفانه با انجام دادن آن نافرمانی از سوی آدم و حوا مریض شد و دیگر آن حالت پاکی را نداشت پس همه فرزندان آدم و حوا از همان روح مریض و گناه آلود ارث بردند همانند کسی که مریضی مصری دارد و  به جنین و نوزاد منتقل میکند به کلام خدا در مزامیراز زبان داود نبی توجه کنید:
اینکه در معصیت سرشته شدم و مادر در گناه بمن آبستن گردید. مزامیر باب 51 آیه 5.
 بخاطر این است که در دنیا این همه بی عدالتی و ظلم را شاهد هستیم انسان بعد از اینکه مقام روحانی را که در نزد خداوند بسیار پر ارزش بود از دست داد توسط فرزندان او برای خلع این مقام بدنباله مقام زمینی است و این موجب بی عدالتیها در جامعه بشری شده است  و بروز  درگیریها و مشکلات برای ما انسانها  فراهم کرده است    ما در حقیقت بابت گناه موروثی و  بخاطر محکومیت خودمان است که در نزد خدا قاصر میباشیم.
برادر شما یوحنا